forum :: Onderwerp bekijken - De legende van Diersas (Rollenspel) - bbforum.be

avatar-silke · webmaster

Ik ga hier ff het RS in hoofdstukken zetten.
Boek 1: Aarde
Hoofdstuk 1: Het geheim
Hoofdstuk 2: Gevangenen
Hoofdstuk 3: De avatar en de vuurheer
Hoofdstuk 4: Gesplitst
Hoofdstuk 5: ?
Hoofdstuk 6: ?
Hoofdstuk 7: ?
Hoofdstuk 8: ?
Hoofdstuk 9: ?
Hoofdstuk 10: ?
Hoofdstuk 11: ?
Hoofdstuk 12: ?
Hoofdstuk 13: ?
Hoofdstuk 14: ?
Hoofdstuk 15: ?
Hoofdstuk 16: ?
Hoofdstuk 17: ?
Hoofdstuk 18: ?
Hoofdstuk 19: ?
Hoofdstuk 20: ?

avatar-silke · webmaster

Hoofdstuk 1: Het geheim
diersas liep door het bos.
ze keek rond op zoek naar iemand die haar kon helpen en die met haar mee zou willen reizen ze was erg eenzaam geworden.
ze keek of ze nog genoeg water had je weet maar nooit waarneer dat van pas zou komen.
ze zuchte diep en dacht aan het moment dat haar ouders haar vertelde dat ze de avatar was.
ze had het alleen verteld aan haar beste vriendin aislin tot ze bij een slag verdween.
diersas zuchtte en dacht aan aislin.
haar beste vriendin weg.
hoe konden ze aislin te pakken hebben gekregen.
sinds de slag voorbij was splitste het dorp en diersas haar ouders lieten haar achter.
diersas keek voor zich uit.
hoe kon ze de avatar nou zijn.
diersas zat vol vragen die nog beantwoord moesten worden.
waar is aislin, wta is er met aislin gebeurd, leeft aislin nog, waar zijn mijn ouders, waarom ben ik de avatar, hoe moet ik avatar zijn en waar kan ik iemand vinden die me alle elementen leren beheersen.
diersas keek verder het bos in.
ze zag een open plek met veel gras.
ik denk dat ik hier moet overnachten,'denkt diersas en ze kijkt naar de zon die al bijna verdwenen is.
diersas gaat liggen en gaat slapen.
diersas ziet aislin staan.

aislin strekt haar hand naar diersas.
diersas wil haar hand pakken maar aislin verdwijnt opeens.
diersas rent naar aislin maar ze komt geen stap dichterbij.
help me,'zegt aislin en dan verdwijnt ze.

even later op de zelfde tijd bij femke...
Ze was aan het rondlopen, ze wist niet wat te doen en ging dan maar een wandeling in het bos maken.

femke was van de vuurnatie, maar dan aan de goeie kant, de oorlog was weer begonnen.
haar vader heeft gezegt dat haar moeder nooit meer terug kwam, hij had haar vermoord omdat ze het omgekeerde wou als mijn vader, geen oorlog.
sindsdien is femke bij de vuurnatie weggegaan.
omdat ze niet in problemen wilde komen deed ze alzof dat ze iemand was zonder bending, zo groeide ze een beetje overal op en houd nog altijd geheim dat ze een vuurbender is, soms oefend ze nog een beetje vuurbending als niemand haar ziet.
ze kreeg les van de beste vuurbender allertijden dus ze was er heel goed in...

ze was aan het wandelen in het bos tot ze bij een open plek kwam, er lag een meisje(diersas).
Femke wou verder gaan maar was heel moe, ze wou haar even 5 minutjes neerzetten, maar viel al direct in slaap.

de volgende morgent werd ze gewekt door water in haar gezicht, ze ging recht zitten en zag het meisje die gisteren op het gras lag te slapen aan het het waterbenden, ze was er nog niet helemaal goed in.
diersas had femke nog niet gezien en had perongeluk water op haar gebend.
femke stond recht en wou stilletjes verder gaan maar trapte op een tak, die nogal hard kraakte.
Diersas had het natuurlijk gehoord en draaide haar geschrokken om, ze vroeg: "jij bent toch niet van de vuurnatie hoop ik" klaar voor aan te vallen. "nee" antwoorde femke om geen problemen te krijgen. "da's goed" zei sas opnieuw "mijn naam is diersas" femke antwoorde: "mijn naam is femke" en ze begroete elkaar.

diersas liep met femke door het bos.
dus jij bent een watermeester he,'zeifemke toen.
jah,'antwoord diersas.
van welke waterstam kom je??,'vroeg femke terwijl ze een tak in haar gezicht kreeg.
de zuidelijke waterstam,'antwoord diersas en ze schoof een aantal takken weg.
trouwens omdat jij van de waterstammen kom wet jij misschien waar de avatar is??,'vroeg femke toen.
diersas die een tak vast hield liet de tak los en femke kreeg de tak in har gezicht.
nee de avatar woont zeker in de noordelijke waterstam,'zei diersas toen.
femke wreef pijnlijk over haar gezicht.
ze rende achter diersas aan die was doorgelopen.
maar waar kom jij vandaan femke??,'vroeg diersas toen.
ik kom van de noordelijke waterstam,'antwoord femke.
kan je ook watersturen??,'vraagt diersas dan.
nee,'antword femke.
dan komen ze bij een meer.
zullen we hier even uitrusten??,'vraagt diersas dan.
okee,'antwoord femke en ze gaat op het gras zitten.
diersas loopt naar het meer en stuurt wat water uit het meer.
femke kijkt naar diersas die aan het oefenen is.
femke zucht diep en denkt aan de vuurnatie.
intussen laat diersas het water vallen en terwijl ze het water terug stuurt zucht ze en denkt aan haar geheim dat ze neit wil verklappen tot ze zeker weet wie femke is.

Diersas maakte een grote golf, ze was heel trots want dat was haar nog nooit gelukt. Mr ja, het duurde mr even en de hele golf kwam op Diersas en Femke terecht. Ze lagen plat van het lachen. Het werd al laat en ze moesten vertrekken, er gingen een paar weken voorbij en Diersas en Femke waren beste vrienden geworden. Op een dag dacht Diersas om haar geheim te vertellen omdat ze Femke al helemaal vertrouwde. Diersas: "Femke, ik moet je een geheim vertellen." Femke: "Aan mij kun je alles kwijt, dat weet je." Het werd effe stil... Diersas: "Ik.... ik ben de avatar" Femke schrok. Femke: "Wat? Waarom heb je dat niet eerder gezecht?" Diersas: "Ik durfde niet, nu de oorlog bezig is kan je niet iedereen vertrouwen."

Op dat moment sprong Silke uit de bosjes. Silke: "Zozo... de avatar, he." Diersas en Femke gingen in aanvalspozitie staan. Silke: "Leuk dat je de avatar voor me meebrengt" Diersas keek verward naar Femke. Silke: "Nu weet ik waarom je uit de vuurnatie bent ontsnapt, je wou de avatar in je eentje vangen. Nou dat is nu wel muslukt." Toen werd alles duidelijk: Femke is van de vuurnatie! Diersas rende huilent weg. Hoe kon ze... Hoe kon ze me veranden?

femke deed snel een vuurmuur voor Silke en rende achter diersas aan,
wanneer silke het vuur weg deed zag ze hen niet meer.
Femke probeerde diersas eerst met woorden tegen houden maar diersas bleef al wenend verder te lopen,
femke kon niet anders om haar tegen te houden met vuursturen,
ze hield diersas in en wanneer diersas verder wou lopen pakte femke haar hand vast.
Femke: "sas, het is niet zoals je denkt"
diersas antwoorde: "nou dat lijkt er wel op" ze rukte zich los en liep verder weg.
Femke wou weer achter haar lopen maar struikelde over een steen,
ze stond recht en wou verder lopen maar zakte door haar knieën,
ze deed haar jurk omhoog en zag een grote schaafwonde,
dus ze bleef maar zitten terwijl ze dacht aan diersas,
"het is allemaal mijn schuld" zei ze nog en legde haar neer op het gras.

Er ging een week voorbij en ze hadden elkaar niet meer gezien sinds diersas de waarheid te horen kreeg.
Femke was zoals gewoonlijk aan het wandelen,
tot ze oppeens iemand hoorde, nee 2 iemanden.
Ze luisterde goed en herkende de stem van...diersas.
Maar toen hoorde ze ook de stem van Silke, ze rende ernaar toe,
silke was ook een goeie vuurbender want ze kreeg vroeger les van de zelfde leerkracht als femke,
daarom kende ze elkaar, maar Silke was altijd beter geweest.
ze was er bijna en voor de veiligheid sloop ze achter de struiken.
Ze zag Diersas vechten met Silke...
Sas: "je zult nooit winnen van de avatar, ik zal de oorlog stoppen net zoals de vorige avatar!!"
maar Silke stuurde vuur naar haar, Diersas kon het tegenhouden maar verloor haar evenwicht.

Net toen Silke de genadeslag wou geven sprong Femke uit de bosjes,
terwijl Femke met Silke aan het vechten was riep Femke: "rennen sas, rennen!!!"
Diersas rende snel achter een steen.
Het gevecht bleef maar duren tot diersas voor haar een plas water zag liggen.
Ze probeerde te mikken maar ze bewogen te snel, het was erop of eronder,
ze deed haar ogen dicht, kwam van de steen vandaan en probeerde een golf te maken, wanneer ze haar ogen terug open deed zat Silke in het ijs.
Silke liet het ijs smelten, maar als het helemaal gesmolten was waren Femke en Diersas al lang weg.

diersas en femke renden door het bos tot ze allebei neervalden.
femke keek naar diersas.
diersas zuchtte en zei uiteindelijk: okee ik vertrouw je, we kunnen samen reizen.
diersas stond op en liep naar femke.
even later liepen ze verder.
femke keek bang om zich heen.
toen hoorde diersas opeens iets en ze duwde femke aan de kant.
femke lag op de grond en zag dat diersas zich ook verschool.
femke keek diersas vragend aan.
toen zag ze een meid aan komen lopen.
ze had vuurnatie kleding aan.
toen zag ze dat diersas opstond en naar het meisje liep.
ais ben jij het??,'vroeg diersas toen.
sas,'antwoord ais en ze knuffelde diersas.
toen vroeg diersas: wat is er met je gebeurt ais je lijkt op iemand uit de vuurnatie.
km maar mee sas ik zla je alles uitleggen onder een wandeling.
femke wist dat ze was vergeten en wou achter diersas en aislin aan rennen maar toen kwam er en vurbal voor haar.
toen femke zich omdaaide zag ze silke staan.
heb je me gemist fem??,'vraagt silke en dan gooit ze weer een vuurbal naar femke.

intussen zijn diersas en aislin naar en plek met veel planten gelopen.
aislin blijft staan en diersas kijkt naar haar.
dan vraagt dieras: ais wat is er??
toen voelde diersas dat er een plant om haar voet wikkelde.
diersas haalde water uit har waterbuidel en sneed de plant stuk.
toen ze weer naar aislin keek zag ze dat ze de planten stuurde.
aislin stuurde de planten op diersas af.
diersas sneed de planten kapot en realiseerde zich dta zij ook kon planten sturen.
diersas bevroor aislin en ging achter een steen zitten toen probeerde ze de planten te sturen voor aislin ontdooide.

femke sturd vuur naar silke.
silke ontweek en stuurde een vuurbal naar femke.
femke kon net ontwijken toen bedacht ze iets.
ze schoot 3 vuurballen boven elkaar naar silke.
silke sprong opzij en zag daardoor niet dat er nog een vuurbal aankwam.
silke verloor haar evenwicht en viel in eht water.
femke rende weg opzoek naar diersas en aislin want iets zei haar dat diersas in problemen zat.

diersas keek snel hoe het met ais was.
ze was nog bevroren maar het duurde neit lang voor ze ontdooit was.
toen zag diersas de planten bewegen.
mooi ',dacht diersas.
diersas stond op en zag dat aislin zichzelf ontdooide.
aislin stuurde planten naar diersas.
toen stuurde diersas planten voor haar als schild.
toen schoten de planten een kant uit.
aislin kon het niet bijhoudne en merkte nit dta er een plant om haar been wikkelde.
diersas makte een draaibeweging en trok toen haar arm terug.
aislin viel achterover en bleef liggen.
diersas stuurde nog wat planten over aislin heen.
toen zag ze femke aankomen rennen.
diersas rende naar femke en samen renden ze weg.
aislin keek op en zag dat ze vast zat toen snauwde ze: wacht maar sas ik zal je vangen en een einde aan de avatar maken.

Een meisje met donker haar en bruine ogen rende door het bos. Af en toe keek ze angstig achterom, om te kijken of ze haar nog achtervolgden. Ze ging met haar rug tegen een boom staan en hield haar adem in. Even later waren ze weg. Het meisje zag een paar mensen, en liep op ze af. 'Uuh.. Hoi,' stamelde ze.

Diersas en Femke zagen dat ze vuurnatie kleren aan had,
"geen stap dichterbij" riep Femke terwijl ze allebij in aanvalspositie gingen staan"
Anju keek naar Femke, ze herkende die stem...
"Waarom kijk je zo naar mij??" vroeg Femke dan.
"Fem?" vroeg anju "fem ben jij dat?"
Femke keek verwarrend naar anju...
Maar toen herkende ze haar "Anj, hoe kom jij hier?!"
Ze knuffelde elkaar... Femke keek toen naar Diersas die er niets van begreep...
"Anj, dit is Diersas de avatar, Sas, dit is Anju.
We kenen elkaar nog van vroeger, we mochten niet met elkaar omgaan van mijn vader omdat haar familie geen oorlog wou,
maar we kwamen altijd stiekem samen tot mijn vader het ontdekte en Anj wegstuurde uit het land,
sindsdien had ik haar nooit meer gezien" Zei Femke.
"Wat een verhaal!!" antwoorde sas al lachend en ze begroete elkaar.
"Welkom bij de club!! als je meewilt tenminste" vroeg Femke.
Anju antwoorde: "natuurlijk, ik ben weg bij mijn ouders sinds de vuurnatie ons huis verbrande, het laatste wat ik van ze heb gehoord is toen ze riepen dat ik weg moest rennen..."
Anju ging neerzitten en er kwamen een paar tranen uit haar ogen.. Diersas en Femke gingen naast hem zitten,
ze trooste haar en sindsdien zit Anju bij de AVATAR-CLUB!!

anju zuchtte.
ze keek naar femke die op de grond was gevallen.
waarom meot ik nou altijd takken in mijn gezicht krijgen,'vraagt femke als ze met een pijnlijk gezicht opstaat.
omdat je takken aantrekt,'antwoord diersas dan.
anju en diersas lachen.
dan lacht femke ook.

aislin veegt de planten resten van haar kleding.
ze begint te mopperen.
nu ik eindelijk ontsnapt ben moet ik sas en dat vriendinnetje van haar vangen,'denkt aislin.
dan hoort aislin iemand en ze stuurt met plantensturen silke naar zich toe.
wie ben jij??,' vroeg aislin aan silke.
ik ben silke ik jaag op de avatar,'antwoorde silke droog.
dan hebben we dat gemeen,'zei aislin toen.
zullen we samen verder gaan??,'vroeg aislin even later.
goed ,'antwoorde silke die nog steeds in de lucht hing.
aislin stuurde de planten weg en silke viel op de grond.
kom mee we hebben een zoektocht,'zei aislin tegen silke.

avatar-silke · webmaster

Hoofdstuk 2: Gevangenen
anju, femke en diersas stonden op een open plek.
femke leerde diersas een beetje vuurtsturen terwijl anju keek.
neenee je moet meer ademen, heriner wat ik had gezegd,'zei femke tegen diersas.
diersas zucht en ademt diep in en uit.
even later krijgt diersas er genoeg van en gaat naast anju zitten.
het valt niet mee,'zei diersas toen.
tja vuur is de tegenpool van water,'antwoorde anju terwijl ze rechtop ging zitten.
toen vroeg femke: heb jij trouwens een tijdlimiet??.
neit dat ik weet,'antwoorde diersas.

Femke en diersas bleven verder oefenen, ineens kwam er een hele grote vuurvlam vlak voor Femke's haar voeten. Femke: "Dat was heel goed, hoe dee je dat?" Diersas: "Dat was ik niet!" Silke: "Ja, dat deed je heel goed diersas!" Silke begon te lachen. Femke: "Je kan niet tegen ons op, wij zijn met z'en 3en en jij bent alleen!" Toen kwam Aislin tevoorschijn. Aislin: "Wat een pech, nu zijn we met ze'n 2'en." Silke en Aislin begonnen aan te vallen.

Diersas viel op de grond. Femke wou haar recht helpen mr werd in de rug geraakt. Anju zag het gebeuren en wou Aislin aanvallen. Mr Silke deed een speciaal trukje waardoor ze niet meer kon sturen. Silke: "Ha, geen enkele kans he!!" Alleen Diersas was nog over, ze redde het ni alleen en werd meegenomen.

Een meisje had alles achter een struik gezien en waneer ze de kans kreeg viel ze Silke aan en bevroor haar. Diersas ging lopen. Aislin zag alles gebeuren en pakte het meisje vast. Diersas stopte effe. Ik kan dat meisje niet zomaar achterlaten na wat ze voor me heeft gedaan. Diersas windelde planten rond Aislin en stak ze in brand met een klein vlammetje (zo goed was ze nog niet in vuursturen). Silke was al ontdooit en doofde de vlam. Het meisje en Diersas werkte samen en versloegen toen Silke en Aislin. Toen Aislin en Silke weer bijkwamen waren Diersas en het meisje al verdwenen.

Diersas en het meisje liepen naar Femke en Anju. Diersas: "Hoe heet jij?" Het meisje: "Mijn naam is Only" Diersas: "Welkom Only, ik heet Diersas en ben de avatar. Als je wil mag je met ons meereizen." Only: "Wow, de avatar. Ik wil je wel graag helpen" Toen Only en Diersas bij Femke en Anju kwamen zagen ze Anju droef naast Femke zitten. Anju: "Ze beweecht niet meer *snik*" Diersas en Only gingen naast Anju zitten, samen gebruikte ze hun helende krachten. Er gebeurde niks, Femke bleef onbeweeglijk liggen. Diersas, Anju en Only gingen droef weg. Dan hoorde ze iets achter hun. Ze draaide hun om. Diersas: "FEMKE!" Femke was weer bij bewust zijn gekomen. Femke keek naar Diersas, Anju en Only, ze lachte. Diersas knuffelde haar. Ze gingen weer met ze'n 4en op verder. Onderweg stelde Diersas Only aan Femke en Anju voor...

Het werd avond, ze waren moe en wouden gaan slapen,
ze gingen naar de stad omashu voor te overnachten,
toen ze daar aankwamen was er al een vriendelijke vrouw die hen ontvangden,
ze mochten in haar huis slapen.

De volgende morgen werden ze gewekt door een grote knal.
Ze renden snel naar buiten, ze zagen grote machines die de stad aan het aanvallen was.
Toen ze goed keken zagen ze dat er tekens van de vuuratie opstonden.
De vriendelijke vrouw kwam nu ook naar buiten gelopen, ze riep:
"snel, iedereen naar de kelder!!" ze trok hen mee naar beneden.
beneden was er een tunnel, de vrouw leide hen erdoorheen."
Halverwege stopte Diersas: "ik moet de stad redden, ik kan deze mensen niet aan hun lot overlaten!!
Ze rende terug naar boven, Femke rende haar achterna.
Only zei: "ze redden het niet alleen, we moeten ze helpen."
maar wanneer ze erachteraan wouden rennen hield de vriendelijke vrouw hen tegen.
"Jullie blijven hier, ik kan de andere 2 niet meer tegenhouden maar ik wil niet dat er nog meer gewonden vallen"
Only en Anj gingen bedroefd verder, anju fluisterde:
"Only, die machines zijn te sterk voor hun, ze zullen het niet overleven, we moeten een weg uit zien te vinden."
"Maar waar?" antwoorde Only "De tunnel is van heel sterk aarde en is diep onder de grond, met mijn waterbenden en jou vuursturen graken we er niet door."

Ze kwamen in een grote zaal met veel mensen, alle mensen die niet mee kunnen vechten zaten hier.
Dus bijna heel de stad, bijna alle benders waren vorig jaar gevangen genomen door de vuurnatie,
de enige die overbleven waaren de gene die toen zich hebben kunnen verschuilen.
Ze gingen tegen de rand zitten, er waren veel mensen dus ze hadden bijna geen plaats. Naast hen zat een jongen, ze schatten hem rond de 15.
"Hey mijn naam is Ktan" zei hij "ik ben 15 jaar"
"Ik ben only en dit is Anju wij helpen de avatar, maar we hebben een probleem,
diersas de avatar is naar buiten samen met haar vriendin Femke, maar ze redden het niet alleen."
"Wat erg" antwoorde Ktan "zijn jullie benders??"
"Ja" antwoorde Anju "ik ben vuurstuurdster, Only is een watermeester, en femke stuurd ook vuur, zei leerd Diersas vuur te sturen"
"vuur? Zijn jullie dan niet tegen ons?"
"Nee hoor, Anj en Fem zijn aan de goeie kant" antwoorde only "ben jij ook een bender?"
"Ja" zei Ktan "Ik ben een watarmeester, een heel goeie zelf, ik wil graag mee de stad verdedigen, maar ik mag niet van mijn ouders."
"Dus jij bent een watarmeester?" Zei only "Dan kan jij ons ook niet helpen" Ktan: "Mischien wel, men oom is een aardemeester. Ik ben hier bij hem op bezoek, mischien kan hij ons helpen."
"dat zal niet gaan, hier zijn te veel mensen, ze zullen ons tegen houden" zie anju.
"We gaan gewoon naar de gangen, daar zit niemand" Zei Ktan.

Ktan had zijn oom omgepraat om hem te helpen en zijn oom opende een tunnel naar boven, maar toen hoorde ze iemand aankomen,
Ze kropen er snel door, net wanneer de man in de tunnel kwam deed Ktan zen oom de tunnel dicht.

Ze rende naar Diersas en Femke, mr ze waren nergens meer te bespeuren. Na de hele stad af gezocht te hebben zij een oude man dat Diersas en Femke door de vuurnatie waren meegenomen.
Only: "O, nee! Hoe kunnen we ze ooit nog trug vinden?!" Anju had een idee, kom mee. Als ik klein was heb ik altijd een Shirshu, mr die is thuis bij de vuurnatie gebleven. Only: "Dan gaan we daarheen!" Anju: "Ben je gek! Je graakt daar nooit binnen!" Only: "Het is onze enigste kans, als we de avatar niet trug vinden is de wereld voorgoed verloren" Anju: "Mischien heb je gelijk" Ktan: "Ik ga met jullie mee!" Only: "Ok dan, welkom in de avatar-club!" Ze vertrokken naar de vuurnatie.

Ze zagen de vuurnatie op hun afkomen en gingen in aanvalspositie staan. Ze bleven een tijdje zo doorvechten mr konden het ni volhouden. Ze werden omringt door de vuurnatie en waren helemaal uitgeput. Diersas zag een waterput en probeerde zoveel mogelijk water eruit te halen en een schilt te maken. Femke maakte dan ook een schild van vuur rond dat van Diersas. Na een tijdje waren ze nog meer verzwakt van al het vechten en verdween ook het schild. Diersas en Femke werden meegenomen.

Later:
Diersas werd wakker. Diersas: "Wa... Waar ben ik?" Silke: "Hey, welkom trug" Diersas: "Silke! Waar is Femke? Hoe kom ik hier? Hoelang..." Silke: "how how, niet te veel vragen te gelijk he. Ok, femke zit in apart bij de kokende rots. En hoe je hier komt: met een boot natuurlijk" Diersas stont op. Diersas: "Laat me hieruit!" Silke: "Tuurlijk! Zal ik derect doen" Silke lachte en ging er vandoor. Ze stopte effe. Silke: "Ow ja, morgen breng ik je naar de vuurheer!" Ze sloot de deur achter zich.

De oom van Ktan was ook kapitein van een boot van het aarderijk, ze hadden hem kunnen overtuigen om hen naar de vuurnatie te brengen. Toen ze aan de grens kwamen zagen ze een hele rij boten die de weg versperde. Ktan: "Wat nu gedaan, hoe graken wij daar ooit voorbij" Anju: "We zullen er rechtdoorheen moeten varen" Only: "We vechten ons er een weg doorheen, Ten aanval!" Anju probeerde een groot vuurschild te maken om de vuurstenen tegen te houden, het werkte. Toen ze dicht genoeg waren maakte Only en Ktan een hele grote golf waardoor 2 boten omkantelde en een gang erdoor maakte. Ze waren erdoor geraakt mr nog niet buiten gevaar, 3 van de boten kwamen hem achterna de rest bleef om de grens te bewaken. Anju bleef het schild houden terwijl Only en Ktan probeerde snelheid te maken door watersturen. Een tijdje later waren ze de boten kwijt gespeelt en gingen Anju, Only en Ktan uitgeput liggen en vielen in slaap.[/color]

diersas sloeg op de deur.
ze wist dat niets zou helpen.
ze dacht aan wat silke vasthield toen schrok ze.
ze keek voor haar waterbuidel maar die was weg.

anju schrok wakker van een schok.
ze keek en zag datze op land waren aangspoelt.
het leek o een vulkaan.
anju wekte only en ktan en ze gingen op pad.
even later stonden ze aan de top van de vulkaan en ze keken naar de binnenkant van de vulkaan.
only, ktan en anju zakten heel voorzichtig de vulkaan in.
toen zagen ze een gebouw.
only en ktan stuurde een grote golfomhoog en anju haalde de hitte uit de golf.
toen de golg niet meer bloedheet was stapte only en ktan snel op de golf.
ktan draagde anju en only stuurde de golf naar het gebouw.

femke zuchte en keek naar het plafond.
ze lag op haarbed met haar handen onder haar hoofd.
ze lag te peinzen over waar diersas zou zijn, waar anju, ktan en only waren.
ze keek naar de deur die open ging.
ze zag een bewaker staan die haar ruw uit de cel duwde.
naar het plein jij,'commandeerde hij femke.
femke gehoorzaamde en liep naar het plein.
even later keek femke het plein rond maarze zag diersas niet staan.

only en ktan kwamen op de grond terecht en ktan liet anju los.
toen rende ze met hun drieen naar het gebouwen zochten een manier om naar binen te dringen.
toen zagen ze een weg en ze liepen zo onopvallend mogelijk naar de kamer met bewakerskleding.
toen ze er alledrie als een bewaker uit zagen liepen ze ieder een kant op.
anju liep naar het plein en ze zag femke staan.
anju liep zo onopvallend mogelijk naar femke en trok haar een hoek in.
anju deed haar hand voor femke's mond toen ze zag dat ze iets wou zeggen.
toen ze helemaal alleen waren deed anju haar helm af.
anju jij bent het,'zei femke.
ssstt,'siste anju en ze deed haar helm weer op.
we mogen neit opvallen, weet jij trouwens waar diersas is??,'vroeg anju toen.
nee,'antwoorde femke.
fijn jullie weer eens te zien,'hoorde femke en anju opeens.
ze keken achter zich en zagen aislin staan.
aislin wat doe jij hier??,'vroeg anju verbaast.
je weet eht he ik ben en watermeester en dan word je in de boiling rock gegooid als je zo vals bent als ik,'antwoorde aislin terwijl ze het duo strak aan bleef kijken.
anju en femke keken elkaar aan en toen vroeg anju: ais help je ons om te ontsnppen??
aislin dacht diep na.
toen antwoorde ze: okee ik doe mee.
mooi kom mee we moeten only en ktan vinden,'zei anju toen en ze trok aisin en femke mee.

silke kwam bij diersas kijken.
diersas zat op de grond te mediteren.
ik dacht dat alleen moniken mediteerde,'zei silke en ze liep naar diersas.
diersas haaldediep adem en zei toen: mij werd altijd vertelt dat je alles om je heen vergeet en alles beter word.
silke trok diersas aan haar arm omhoog en trok haar mee.
jij hebt en gezelige afspraak met de vuurheer.
wat een afsprak met de vuurheer dat is het allersaaiste wat je kan bedenken,'zei diersas toen.
meekomen,'zei silke toen en ze trok diersas het paleis in.

Toen diersas oog in oog voor de vuurheer stond kreeg ze toch wat angst. vuurheer: "Zozo, jij bent dus de avatar" Hij keek met een gemene lach naar diersas. vuurheer: "Je kunt gaan Silke" Silke: "Ja, heer" Silke boog en vertrok.

Anju, Femke en Aislin waren inmiddels op zoek naar Only en Ktan. Even later zagen ze Only en Ktan staan. "He, Only!" riepen Anju en Femke samen "Kom mee Aislin helpt ons te ontsnappen." Only: "Wat, kun je haar wel vertrouwen. Ze heeft ons bijna vermoort, weet je wel?" Anju: "We kunnen niet anders, heb jij mischien een idee om te ontsnappen?" Only: "Ok, als het moet. Mr dat wil niet zeggen dat ik je vertrouw" Only keek met drijgende ogen naar Aislin, ook Ktan was er niet gerust in.

"Ik heb een plan" Zei aislin "Ik zie jullie deze middag in het plein. Daar worden alle gevangen 's middags verzameld voor de lunch." Aislin en Femke gingen weer naar hun cel, wachtend tot het middag was. De rest dwaalde maar rond in de gangen, verkleed als bewaking.

Diersas werd ondertussen naar haar cel trug gebracht. Ze was erg in paniek, ze dacht aan wat de vuurheer haar had gezecht... De vuurheer ging op het balkon voor zijn volk staan. "Morgen is het de grote dag! De avatar is nu in mijn macht, morgen zal ze sterven en de vuurnatie zal overheersen!" Diersas begon weer te mediteren, een paar tellen later zat ze in de geestenwereld.

Het was middag en Iedereen was naar het plein gekomen zoals afgesproken. "Dus" zei aislin "Iedere dag worden er nieuwe gevangenen naar hier gebracht. Die worden dan via die lift naar hier gebracht" Ze wees naar de kabellift boven de lava. "Als het nacht is schakelen we de bewakers van de lift uit en ontsnappen we" Anju: "Mr gaan, ze als ze merken dat 1 van de liften vertrekt de lift niet stoppen?" Aislin: "Hmm... goed punt, mischien moeten we een manier vinden om de lift te saboteren waardoor ze hem niet kunnen stoppen." "Ik weet het" Zei only "We steken de lift in gang en bevriezen dan de hendel, tegen dat die weer ontdooit is zijn wij al lang weg" Femke: "Goed, we gaan ervoor!"

Diersas ging op zoek naar haar vorig leven, avatar Aang. Ze was nog nooit in de geestenwereld geweest en wist dus ook niet waar ze moest zoeken. Plots hoorde ze iets achter haar. Diersas: "Wie... wie is daar" Hei Bai kwam uit de bosjes gerent en nam haar mee. Diersas: "Help! Zet me neer!" Hei Bai Stopte en zetten haar neer. Ze keek voor haar en zag avatar Aang staan. Diersas: "Ben jij mijn vorig leven? Ben jij avatar Aang?" Aang knikte. Diersas: "Je moet me helpen, ik word morgen gedood en ik kan niks doen, ze geven me geen watar en ik kan nog niet alle ellementen beheren." Aang: "Je moet in jezelf geloven, avatar Diersas. Je hebt vrienden die je kunnen helpen. Zoek een weg naar buiten, meer kan ik niet voor je doen." Aang verdween en Hei Bai bracht haar trug. "Wat? Ik dacht dat Aang me meer zou kunnen helpen, nu ben ik nog geen stap verder" Dacht ze luidop. Hei Bai gaf haar een medalion en verdween toen. Plots hoorde ze een stem, mr zag niemant. "Dit is een watar-medalion, het helpt je water te vinden op plaatsen waar er geen water is. Gebruik het verstandig..." De stem verdween en Diersas ging weer naar haar lichaam.

Iedereen moest terug naar hun cel en gingen slapen,
alleen anju, only, ktan, aislin en femke bleven wakker.
Als iedereen sliep maakte only de cellen van aislin en Femke open.
Ze doornomen nog eens wat ze gingen doen en slopen toen naar de karretjes.
Ze kropen allemaal in het karretje en vertrokken,
al snel kwam de bewaking aanlopen.
Femke: "Snel ktan, only en ais bevries de hendel"
Dat deden ze maar net optijd.
Maar toen begon het echt, de bewakers begonnen vuur te sturen.
Ze deden alles wat ze konden om het vuur tegen ze houden,
dat lukte voor een tijdje, maar het waren veel bewakers dus ook veel vuur.
Het vuur bereikte het touw dat direct begon te smelten.
Only: "Snel Fem en Anj, hou het vuur in bedwang, ons water is op en het water onder ons is veel te warm, wij zouden het nog erger maken."
Ze deden alles wat ze konden maar het vuur brande het touw steeds harder en harder door.
Ze waren aan de andere kant en ze stapten uit,
het touw brak maar only zat er nog in, ze kon zich niet redden met het water want het was veel te warm.
Femke ging op vuur zitten en dook only achterna,
Femke had only nog maar net kunnen redden.
Toen ze weer vanboven zaten vroeg anju: "wou, hoe doe je dat, dat moet je me wel eens leren"
Ze wouden verdergaan opzoek naar Diersas maar toen kwam er iets uit de struiken en nam Aislin mee.
Toen ze in de struiken keken was er niemand meer te zien, ze wouden gaan zoeken naar aislin maar toen kwamen er mannen van de vuurnatie aan en moesten ze vluchten.

avatar-silke · webmaster

Hoofdstuk 3: De avatar en de vuurheer
Diersas zat te denken over wat aang zei: Je moet in jezelf geloven, avatar Diersas. Je hebt vrienden die je kunnen helpen.
zoek een weg naar buiten.
Ze dacht luidop na: "Zoek een weg naar buiten, vrienden... Ik heb het!!!"
Ze dacht aan een les die Femke haar had gegeven voor als je in nood bent.
Ze probeerde een kleine vuurbol te maken, na een aantal keer te proberen lukte het haar.
Diersas: "oke vuurbol klaar, wat nu??
Ah ja, handen naar achter maar zorg dat de bol niet meegaat en met hoge snelheid je handen naar voor doen en stuur de vuurbol de lucht in,
als het in de lucht is kan je er letters meemaken."
Dat deed ze en het lukte, de vlam vloog omhoog, nu alleen nog letters,
ze consentreerde haar op de vlam en probeerde het, ze had weinig tijd, het lukte eerst niet.
Ze bleef proberen en na een tijd lukte het.
Ze schreef waar ze was gevangen.
"nu alleen hopen dat ze het zien" zei Diersas.
Maar ze wist ook dat ze nu nog minder tijd had want Femke en de rest waren niet de enige die de letters zouden zien.
Al snel kwam silke binnen en trok haar mee naar de vuurheer

Ze waren de vuurnatie kwijtgespeeld en gingen verder met hun zoektocht.
Ze slopen naar het huis van anju maar tot hun spijt was de Shirshu weggenomen, net toen ze de hoop wouden opgeven begon Femke te lachen.
Only: "waarom lach je nou, dit is toch slecht nieuws?"
Femke wees naar de letters die ze zag in de lucht: "Sas, ze weet men les nog" zei ze
Nu begreep iedereen het, en vertrokken op weg naar het huis van de vuurheer."

Anju keek heel droef. Femke: "Wat is er Anju" "Ik dacht..." zei ze snikkend "na zoveel jaren dat ik men shirshu trug zou zien." Femke: "Het komt wel goed, na dat we de vuurnatie hebben verslagen zullen we opzoek gaan naar je shirshu" Op dat moment sprong er iets uit de bosjes op Anju. Only: "Aaaah... Wat is dat!" Ze keek angstig. Anju: "Het is men shirshu, ze kent me nog na al die jaren!" Only: "Dat... dat ding is jou Shirshu?" "Het is geen ding!" Zei Anju kwaat. "Het is het liefste huisdier dat ik ooi heb gehad!" Anju zag haar oud zadel nog liggen. Anju: "Kom mee, we moeten nog iemand ophalen!" Ze vertrokken naar waar ze Diersas hun boodschap hadden gezien.

Silke: "Dat was niet slim van je, hoe denk je dat ze ooit voorbij de bewakers kunnen geraken!" Ze smeet Diersas op de grond. Silke: "Heer, ze wou proberen te ontsnappen door met vuur aan haar vrienden te zeggen waar ze was." De vuurheer bleef stil. Na een tijdje zei hij: "Breng haar weg, naar de Kyoshi krijgers! Daar zullen ze haar nooit vinden." (De Kyoshi krijgers waren jaren geleden naar de vuurnatie overgelopen.) Silke bracht haar weg en sloot haar op in het Kyoshi dorp.

Met de shirshu waren ze al in een mun van tijd bij het palijs. Maar ze werden tegen gehouden door de wachters. "Grijp ze" Zei hun bevelgever. Het hele leger stormde op hen af. Ktan: "Wat nu gedaan, we kunnen ze nooit allemaal tegelijk aan." Ze vochten en vochten, mr het leger was met veel te veel. Femke gaf teken dat ze zich beter trug trokken. Iedereen liep naar femke. Femke: "We moeten hier snel weg, we zullen een andere manier moeten zoeken om binnen te geraken." Ze liepen de bosjes in. Het vuurnatieleger probeerde hem nog te volgen maar de shirshu was veel te snel.

Het was avond en Diersas was in slaap gevallen. Ze droomde over haar vrienden die haar kwamen redden maar niet voorbij de bewaking geraakt. Het was morgent en diersas werd naar de vuurheer gebracht. De vuurheer lachte "Hahaha, zonder water ben je niks. Het is de dag, weet je nog. De dag dat de avatar sterft!" Haar vriendinnen waren te laat en de vuurheer schoot een vuurbal naar Diersas. Alles werd zwart en het medalion verscheen. Ze hoorde de stem weer "Gebruik dit medalion verstandig..." Diersas schoot wakker. Met een bang hard ging ze weer liggen en viel terug in slaap...

lavinia keek naar de sterren.
ze had jaren gehoopt datde avatar zou terven en dat gebeurt eindelijk.
ze keek naar diersas die lag te slapen.
toen ging lavinia ook slapen.
diersas deed een oog open en ging rechtop zitten.
ze keek naar het medalion dat ze om haar nek had.
toen wist ze het.
ze wist het goede moment om het medialion te gebruiken.
diersas ging weer slapen en de uren voor de dag was gleden voorbij.

anju zuchte.
only keek haar en vroeg: watis er we zijn bijna bij diersas en je hebt je shirshu??
ja maar diersas is daar niet,'antwoord anju met een sirieus gezicht.
wat??,'vroeg femke enze sloeg haar hand tegen haarhoofd.
ik denk dat we maar moeten overnachten, het is al heel laat en we hebben al onze energie nodig,'onderbrak ktan hen toen.
waar gaan we overnachten dan??,'vroeg anju.
we kunnen op de shirshu overnachten zodatwe gelijk verder kunnen,'stelde only voor.
okee, dat doen we, we moeten snel bij diersas zijn,'antwoord femke.

de volgende ochtend werd diersas gewekt en werd ze naar de vuurheer gebracht.

only schrok wakker.
snel we moeten opschieten,'riep ze en ze reden door terwijl de shirhu ze naar de plek bracht waar diersas was.

diersas was bij de vuurheer aangekomen.
eindelijk gaat de avatar ten onder.
de wereld is van mij en jij kan er niks meer tegen doen,'riep de vuurheer tegen diersas.
de wachters lieten diersas los en liepen weg.
de vuurheer maakte een reuzenvuurbal in zijn handen.

we zijn er,'riep anju terwijl de shirshu het paleis inrende.
ze kwamen bij een grote kamer nadat ze een aantal wachters hadden uitgeschakeld.

de vuurheer schoot een vuurbal op diersas af.
diersas concentreerde zich op de vuurbal die op haar afkwam en toen gebruikte ze de medalion.
de vuurbal doofde en de deur werd ingeramd.
diersas en de vuurheer keken naar de deur en zagen de groep staan.

"Als je de avatar wilt doden moet je eerst langs ons" zei Femke.
Diersas lachte "waar bleven jullie toch"
Toen begon de vuurheer te lachen en riep al zijn wachters bij zich "pak ze!! en ik wil de avatar levend!!"
Ze gingen in aanvals positie staan, alle wachters waren aan eht vechten, de vuurheer ging stilletjes weg naar boven.
Hij ging op zijn stoel zitten en keek toe,
Toen zag hij dat bijna alle wachters waren uitgeschakeld,
de vuurheer stond recht en maakte een vuurbol, niemand had het door, alleen Femke,
Ze liep naar Diersas en sprong voor haar, het was niet Diersas die nu geraakt was maar Femke.
Diersas keek naar Femke die op de grond lag, er kwamen tranen uit haar ogen,
al snel daarna kwam ze in de avatartrance, de watertonnen van only en ktan braken en het water ging allemaal naar Diersas,
Toen begonnen de planten te verdorren, al het water nam Diersas ook mee,
Zo bleef ze maar water halen tot ze een groot monster had gemaakt dat zij bestuurd.
Ktan liep naar Femke en draagde haar mee naar de kant waar hij haar voor zijn voeten neerlegde.
Diersas verwoeste heel de Kyoshi-stad, alle kyoshi krijgers vluchte uit de stad, zelfs lavinia.
Diersas viel alle wachters aan, wanneer alle wachters uitgeschakeld waren keek ze naar de vuurheer,
die met bange ogen aan het toekijken was.
Diersas smeet met een sweepslag de vuurheer tegen de muur die bewusteloos viel.
Het water zakte en Diersas stond weer op de grond, ze ging weer uit de avatartrance en viel neer op de grond,
Only liep naar haar toe en ving haar op.
Wanneer Diersas weer bij haar positieve was gingen ze naar Femke die kreunent op de grond lag.
De wonde was te groot, ze konden nog niet zo goed helen en konden de wonde niet genezen,
Diersas ging weer mediteren en kwam toen terecht bij de vorige avatar watermeester, kor.
Diersas: "Wat moet ik doen, mijn beste vriendin ligt op sterven en wij kunnen er niets aan doen."
Kor dacht na en zei toen: "ik kan je helpen"
Diersas: "hoe?"
Kor: "Dat zal ik je laten zien"
Diersas begon licht te geven, iedereen keek onbegrijpend toe.
Diersas veranderde van lichaam, ze werd avatar Kor.
Kor geneesde Femke en Diersas veranderde weer in haar eigen lichaam.
Ze keken allemaal hopend toe, de wonde genees en Femke schrok wakker.
Femke: "wat is er gebeurd?? Waar ben ik??"
Diersas: "je bent veilig nu"
Iedereen begon te lachen en Diersas knuffelde Femke.
En toen vertrokken ze weer, verder met hun avontuur

Silke zag hoe alles verwoest werd in het Kyoshi dorp, toen de avatar weg was hoorde ze iets in de struiken. Ze maakte een vlammetje en zei met een drijgende stem. Silke: "Wie is daar!" Lavinia rende de struik uit. Silke: "Ow, het is mr een van die Kyoshi krijgers." Silke liep verder. "Wacht!" riep Lavinia "jij wilt waarschijnlijk ook de avatar vangen, niet?" Silke: "Ja" Lavinia: "Mag ik met je mee?" "Waarom zou ik jou meenenmen?" vroeg Silke toen. "Kwee ni" zei Lavinia "Met 2 staan we altijd sterker dan alleen" "Goed dan, kom maar met me mee" Zei Silke en ze liep verder met Lavinia achter haar aan.

"Wow, wat gaat dit snel!" zei Diersas. Ze lachten... Toen stopt Anju ineens. Only: "Wat is er?" "Ze ruikt iets" Zei Anju zacht. Ze keken om en daar stonden Silke en Lavinia. Silke: "Leuk beestje zech, mr kan het ook tegen vuur?" Silke maakten een vlammetje in haar handen. De shirshu raakte in paniek en rende weg. Diersas en Only vielen eraf. Anju kon haar shirshu niet stoppen en ze gingen steets verder weg.

Silke schoot vuur naar Diersas en Only. Diersas en Only deden derekt een schild water rond zich. Lavinia rende op hun af. Ze gebreukte haar waaier om het water tegen te houden en mepte Only op de grond. Toen ging ze naar Diersas. Die direct planten stuurde en rond Lavinia bond. Silke maakte met vuur Lavinia terug los. Only stont terug op en viel Lavinia achter haar rug aan. Ze viel met haar gezicht in de modder. Silke zag het gebeuren en stuurde vuur naar Only. Diersas doofde de vlam en bevroor Silke. Toen kwam de rest aangelopen. "Ik heb men shirhu ff verderop aan een boom vastgemaakt om te kalmeren." Riep Anju naar Diersas "Heb je nog hulp nodig" "Nee" zei diersas "Kom we gaan!" Only kwam naar de groep gerent, samen gingen ze verder.

Silke ontdooide zichzelf maar toen ze ontdooit was waren ze al weg. Ze hielp Lavinia recht. "Wat nu" vroeg Lavinia "Ze is ontsnapt" "We komen ze nog wel tegen" zei Silke. Ze pakte hun slizards en gingen achter de avatar aan.

Club Avatar rende snel weg. En bij de rivier namen de watermeesters een beetje water en maakten een waterslee. De Vuurmeesters probeerden een vuurslee te maken. En Anju en haar Shirshu gingen ook mee.

"Het is te gevaarlijk om nu nog in de vuurnatie te blijven." zei Diersas.
"Je hebt een punt, we moeten nu weg zonder dat iemand het ziet, zodanig dat we in de eerste dagen niet weer een gevecht moet komen." zei Femke.
"Wat doen we?" vroeg Anju.
"We gaan weg uit de vuurnatie, ik moet eerst het element water beter beheersen." zei Diersas.
"Noorden zeker?" vroeg Only.
"Dan kunnen we in één keer beter leren water sturen." zei Ktan
"Hmm, we gaan eerst naar het Zuiden, we gaan naar Kyoshi Eiland." zei Diersas.
"Waarom eerst naar Kyoshi eiland?" vroeg Anju.
"Het is er verlaten, dat zal nog zo zijn tot de oorlog over is, maar eigenlijk ga ik niet daarom naar daar." zei Diersas.
"Waarom dan wel." vroeg Femke.
"Avatar Kyoshi." zei Diersas.
"En Avatar Roku?" vroeg Femke.
"Hmmm, je hebt een punt, maar we hebben niet veel tijd. We moeten hier weg uit de vuurnatie voordat we Lavinia, Aislin of Silke weer tegenkomen." zei Diersas.
"Avatar Kyoshi, dus we gaan nu naar de boten." zei Ktan.
"Nee. Ik ben niet gek geworden, maar we gaan rechtstreeks door het water naar Kyoshi eiland. Anju, jij kan met je Shirshu naar de boten. Ktan, ga maar met haar mee, dan is ze bij een gevecht niet alleen." zei Diersas.
"En de botenkring?" vroeg Ktan.
"Ik, Only & Femke gaan door het water en bij de boten gaan we er gewoon onder. En Ktan, vaar eerst richting het Noorden, en neem dan een grote bocht naar Kyoshi eiland, voor als het geval we worden opgemerkt." zei Diersas

Later:
"Klaar? Tot op Kyoshi eiland!" zei Diersas.
"Klaar!" zei iedereen tergelijkertijd.

Met een grote snelheid vertrokken Diersas en Only op het water, Femke boven het water. Anju, Shirshu & Ktan namen de boot van de grootvader van Ktan.
Bij de botenkring gingen Diersas & Only er 50 meter onderdoor. Femke dreef juist voor de boten de snelheid nog hoger op, en de boten hadden niets door dat er iets was gepasseerd. Anju, Shirshu en Ktan gingen door de boten varen door middel van watersturing, Ktan duwde de twee boten aan de kant in het Noordelijk deel en veranderde die twee boten in ijsblokken zodanig dat ze er gewoon door konden varen.

De boot dreef met een grote snelheid door het water, Alhoewel ze verkeerd hebben gevaart, zijn ze enkel een uur na Diersas, Only & Femke toegekomen.

"Hier zijn we dan: Kyoshi Eiland." zei Diersas.
"Nou ja zeg, het is in goeie staat voor verlaten te zijn." zei Ktan.
"Femke heeft het hele eiland met Only doorzocht om te kijken of er nog iemand was, en er is hier niemand." zei Diersas.
"Kom, laten we slapen, morgen kunnen we eens het hele eiland samen doorkijken." zei Femke.
"Femke heeft gelijk!" zei Only.
"Ok." zei Anju.
En ze gingen slapen in het Kyoshi dorp.

avatar-silke · webmaster

Hoofdstuk 4: Gesplitst
Silke en Lavinia stonden naast elkaar op een strand, tot even geleden hadden ze de sporen van Anju’s shirusu kunnen volgen, maar hier waren alle sporen al door de zee uitgewist. Lavinia staarde naar de zee.
“Oké, dit is niet handig” zuchte Lavinia.
“ze zijn met een boot vertrokken” zei Silke terwijl ze naar een stijger even verderop wees, ondertussen stuurde ze haar slizzard in de richting van de stijger.
“Ho, ho wacht!” Lavinia duwde haar hakken in de flanken van de slizzard en haalde Silke in, ze stuurde het beest overdwars voor Silke. “wie zegt dat ze inderdaad vertrokken zijn per boot? Er zijn geen sporen, ze kunnen overal wel heen zijn!”
“Ze is een water-avatar, ze moet aarde leren beheersen. Ze is naar het aarderijk, intelligentje” Snauwde Silke.
“Ik weet het niet hoor, er zijn veel te veel vuurnatie soldaten in het aarderijk.” Zei Lavinia bedenkelijk “En al zou ze naar het aarderijk zijn gegaan, het aarderijk is veels te groot om zomaar de avatar in het wilde weg te gaan zoeken”
“Waar wil JIJ dan heen” Silke keek Lavinia chagerijnig aan.
“Als jij de avatar was, en je had een aardemeester nodig, wie zou je om hulp vragen als het in het aarderijk wemelt van vuurnatie soldaten?” vroeg Lavinia zich hardop af.
“de vorige aarde-avatar?” opperde Silke
“Avatar Kioshy, ze zijn vast naar Kioshy eiland!” Riep Lavinia
Silke keek grijnzend naar de jonge kioshy krijger voor haar “Dat kan nog wel eens interesant worden”

Diersas en haar groepje liepen door een klein dorp op kioshy eiland. Terwijl de rest nieuwschierig rondliep en in de ruïnes keken die ooit kleine huisjes waren was Diersas verder gelopen en stond nu tegenover een enorm groot beeld. Ze staarde omhoog en zag een kioshy krijgster, de verf van de jurk was vergaan en het hoofd van het beeld miste, Diersas liep om het beeld heen en kwam uiteindelijk het hoofd van het beeld tegen, het lag op de grond en er zat een grote snee over het gezicht. Was dit avatar kioshy? Diersas streek over de snee, en fronsde haar wenkbrouwen. Die snee leek wel veroorzaakt te zijn door water.

Een klein vuurnatie schip doemde op uit de mist, Lavinia stond op het dek en staarde in de verte waar ze Kioshy eiland al zag liggen. Nu hoefden ze alleen nog maar uit te gaan zoeken in welk dorp op Kioshy eiland de avatar en haar vrienden zaten. Lavinia grijnsde “home, sweet home”

Silke en Lavinia stapte van de boot af. Silke schoot opeens in de lach. "Wat is er?" vroeg Lavinia. "Is dit nu het kyoshi dorp?" Zie Silke: "Dat jullie ooit in dit lelijke stadje leefde?" "Wat?!" Riep Lavinia luid: "Dit is geen lelijk stadje! Hier hebben wel veel beroemde krijgers geleefd!" "Ja, en nu alleen maar sullen..." antwoorde Silke sarcastisch. Lavinia liep kwaat naar het kioshy beeld waar het hoofd van was verdwenen. Ze keek rond op zoek naar het hoofd toen ze ineens Femke zach wegvluchten.

De hele groep was op zoek gegaan naar een slaapplaats. Toen ze er 1 gevonden hadden paktje ze hun spullen uit en Anju bond haar shurhu vast aan een boom vlak bij het huisje waar ze gingen overnachten. De hele groep ging naar binnen, behalve Femke. "Ik ga nog wat rondkijken" zei femke tegen de rest. "Is goed" antwoorde diersas terug. Femke keek wat in het rond toen ze plots Lavinia zag. Ze schrok en liep terug naar de rest. Femke vlamde de deur open. "Lavinia en Silke zijn hier, ze hebben ons gevenonden! Ik weet niet hoe, maar ik weet wel dat we hier weg moeten." Anju hielp Only recht die van haar stoel was gevallen toen Femke panikerend binnenkwam. "mischien hebben ze ons nog niet gezien" zei Anju: "Laten we anders in de kelder overnachten, dan vinden ze ons mischien niet."

Lavinia liep achter Femke aan. Toen ze haar zag binnen gaan verstopte ze zich achter een boom. Ze probeerde zo dicht mogelijk te komen om hen af te luisteren. Toen ze hoorde dat ze in de kelder gingen slapen liep ze terug naar Silke toe. "Ik heb ze gevonden" Riep Lavinia hijgent van een afstantje. "Ze verblijven in een klein huisje aan de rand van dit dorp" Silke liep achter Lavinia aan. "Daar verblijven ze" Ze wees naar het vervallen huisje. "Goed" Zei Silke "we sluipen 's nachts naar binnen en nemen de avatar mee. We moeten wel zorgen dat de rest niks merkt" "Ok" antwoorde Lavinia: "Maar ze gingen wel naar de kelder gaan, want euh... Ze weten dat we hier zijn" "Hoezo?! Ze weten dat we hier zijn" antwoorde Silke verward. "Wel.." Zei lavinia "Toen ik wat aan het rondkijken was had 1 van de avatar haar vriendinnetjes me gezien" "Ik hoop voor jou dat ze hier blijven overnachten, anders heb je een groot probleem" Zei Silke drijgent naar Lavinia.

Het werd nacht en De hele groep ging naar de kelder. "Ik hou eerst de wacht" zei Ktan. Iedereen ging slapen, behalve Ktan. Het was middernacht en Only (Die de wacht had overgenomen van Ktan) hoorde iets. Only ging kijken en zag Silke binnenkomen. Ze ging zo snel mogelijk terug naar beneden en wekte iederen. Toen iedereen wakker was stonden Silke en Lavinia al beneden. Silke schoot een vuurstoot naar Diersas af terwijl Lavinia naar de rest ging en haar vliegers pakten. Silke bleef vuur naar diersas schieten tot plots het huis in brand vloog. Iedereen liep zo snel ze konden naar buiten. "Waar is Diersas?" Vroeg Ktan toen ze buiten waren. "Die zit nog binnen" Riep Femke panikerent. Silke lachte "Net goed" zei ze al lachent. Silke en Lavinia gingen er stilletjes vandoor, zonder dat de rest het merkte.

Femke wou terug naar binnen rennen maar only hield haar tegen.
Femke zei: "laat me gaan ik kan het vuur wel aan!!!"
"het is niet het vuur" antwoorde only "het zijn de vallende brokken!"
net op dat momment storte het huis in. ze begonnen allemaal te huilen...
maar toen begon het huis licht te geven, iedereen keek met open mond.
Diersas kwam in de avatar transe naar buiten...
iedereen ging zich schuilen, femke bleef nog met open mond kijken maar ktan trok haar mee achter een rots.
Diersas slokte al het vuur op tot ze helemaal omringt was met vuur,
toen vertrok ze richting silke en lavinia,
die hadden nog niets door.
ze liepen daar rustig en silke zei: "dat hebben we toch goed opgelost vind je niet??"
Lavinia antwoorde: "ja, nu de avatar dood is zijn wij onoverwinnelijk!!"
ze maakte er nog een vals lachje bij.
maar toen vloog silke oppeens op de grond,
Lavinia keek achter haar en zag de avatar.
Ze ging in aanvalspositie staan, maar silke was al opgestaan en trok lavinia mee in het bos. diersas ging erachter maar ze zag ze niet meer, na een tijd zoeken kwam ze uit de avatartrance en de rest kwam aanlopen en gingen naast haar zitten.

Achter de bosjes was er een grote rivier, Silke en Lavinia waren erin gesukkelt. Ze werden door de stroming meegesleurt. Lavinia was een paar meters verder uit het water geraakt. Ze zag Silke nergens en begon te roepen: "Silke! Silke! Waar ben je?" Ze kreeg maar geen antwoord. Het werd nacht en Lavinia had Silke nog steets niet teruggevonden. Ze begon het koud te krijgen na zo'n koude douche. Met een paar stokjes maakte ze een kampvuur. Ze begon te huilen. "Waarom?! Eerst men hele dorp verwoest en nu dit. Ik zweer dat de avatar daarvoor zou boeten!" Na een paar uur tegen zichzelf te roepen viel ze huilend in slaap...

De avatar en de hele groep begonnen moe te worden. "Laten we stoppen, het begint al donker te worden" Zei Anju. Iedereen ging acoort en ze maakte hun kamp op.
Midden in de nacht werd Diersas wakker. Ze zag geritsel tussen de struiken. Met een bang hart keek ze naar de struik. Uit nieuwschierigheid stond ze op en ging ze naar de struik. Ze schoof de takken opzij en zag een Maki. "Oh, wat schattig" dacht Diersas. Ze schoof de takken nog meer opzij en zag toen waar de Maki op zat. Diersas schrok en sprong een stap achteruit. "Silke?!" Riep Diersas heel voorzichtig. Silke reageerde niet en ze kwam terug dichterbij. Ze kreeg een krop in haar keel en luisterde naar het hard van Silke. Het klopte amper maar ze leefde nog. "Ik kan haar hier zo niet achterlaten" dacht Diersas. Diersas nam haar mee naar het kamp. De maki ging mee en keek toe hoe Diersas Silke probeerde te genezen met water uit de rivier. Ze keek rond of ze nog wat lakens had en dekte Silke toen toe. De Maki ging bij Silke liggen en viel in slaap.

Het was morgent en Lavinia werd wakker. "Silke?" riep Lavinia terwijl ze wakker werd. Lavinia pakte alles in en ging op pad. Op zoek naar vraak, naar Diersas, De persoon die eerst haar dorp verwoeste en nu Silke had vermoord. Maar wat ze nog niet wist is dat Silke nog leefde...

Diersas had geen oog dicht gedaan. Femke werd wakker en begon heel hard te krijsen. "Rustig maar" zei Diersas "Het is maar een maki." De maki was op Femke gekropen om een appel uit de boom te plukken. De maki schrok van het gekrijs en was onder het deken van Silke gekropen. Silke kreunde efkes maar bleef toen weer roerloos zitten. "Wat doet zij hier!" Riep Femke ineens. "Rustig maar" zei Diersas "Ik vond haar aan de rivier en ik kon haar toch zo niet laten liggen" "Jawel!" riep Femke kwaad "Dat kan je wel, ze wil je vermoorden weet je nog" Femke begon histerisch in rondjes te rennen. "Ik weet dat er iets goed in schuild" zei Diersas. "Ik voel dat gewoon" "Ben je wel lekker, heb je je verstand verloren door in de avatar trance te gaan!" Femke bleef maar schrewen. Diersas rende huilend weg. "Wat moeten we nu met Silke?" vroeg Anju die het hele schouwspel had gezien. "Maak de rest wakker, we vertrekken wel zonder haar." Riep Femke nog steets kwaat. Ze keek naar Silke die nog steets bewusteloos neerlag. Anju maakte verward de rest wakker die slaperig achter Femke aanliepen. Diersas kwam wenend terug. "Wat mo..." Diersas keek verbaast toen ze zag dat de rest zonder haar waren vertrokken. Ze ging huilend naast Silke zitten met de maki op haar schoot. Silke werd wakker en wou rechtkomen maar had te veel pijn en viel krampachtig terug neer. Ze keek naar Diersas die naast haar zat te huilen. Plots sprong de maki van Diersas haar schoot en begon Silke's gezicht af te lekken. Diersas keek naar silke die met veel pijn naar haar keek. Diersas keek om toen ze ineens iemand hoorde schrewen.

Lavinia was helemaal over haar toeren en was verdwaald geraakt. Ineens hoorde ze iets in de struiken en begon te rennen. Ze liep steets verder en verder tot ze neerviel. Ze had haar enkel omgeslagen en begon al vloekend te schrewen. Ze strompelde verder tot ze ineens Diersas huilend zag zitten. Lavinia kreeg weer een glimlach toen ze zach waar Diersas naast zat. Ze liep dolgelukkig naar Silke. Toen Diersas Lavinia zach aanrennen stond ze op en liep weg. Lavinia pakte haar waaiers en wou achter haar aan rennen, maar Silke hield haar tegen. "Laat haar" zei Silke met een glimlach "We komen haar nog wel tegen" Silke probeerde recht te komen en gaf haar een knuffel. "Ik denk dat we beter een plaats zullen zoeken om efkes uit te rusten" zei Lavinia die zach hoe Silke met veel moeite haar evenwicht probeerde te houden.

Na een 6 uur non-stop door te wandelen begon Femke te kalmeren. Zet stopte en viel inneen. "Wat heb ik gedaan" zei Femke kwaad tegen zichzelf "Ik heb haar zomaar achter gelaten." De rest kwam uitgeput aangelopen. "Ik de.... Ik denk dat we trug moeten gaan" Zei Ktan hijgent. "Je hebt gelijk" Zei Femke en ze draaide zich om en begon weer terug te lopen. "Oh, nee. Niet weer." Zei Anju en strompelde samen met de rest achter Femke aan.

“Zijn we nou echt van plan 6 uren terug te lopen?” vroeg Anju kreunend na een half uur.
“Ik denk het niet.” zei Femke.
“Diersas zal ons spoor gezien hebben en naar ons toe lopen.” zei Ktan.
“Waarom gaan we dan met z‘n allen terug?” vroeg Anju
“Omdat we moeten tezamen blijven en misschien lopen we verkeerd en moesten we bij die afslag naar links.” zei Femke.
“Die afslag is nog een tweetal uren lopen!” riep Only.
“O nee hé!” riep Anju kreunend.

Diersas liep door het wilde bos terug naar het dorp, al wenend. En zocht naar een spoor.

“Waarom lieten ze me achter? Waarom?” vroeg Diersas zich af.
“Hé kijk eens aan een spoor!” zei Diersas blij:
“Ik zal het maar volgen, het is vers en ik zie 4 paar voeten.”

Ze nam er een kaart bij en zag de splitsing en een rivier.

“Laat ik naar daar gaan en dan daar rusten.” zei Diersas op een blije wenende toon.

Ze ging naar de rivier en zag in de verte Lavinia slapen en rusten in haar oude huis waarvan er 1 ‘dakpan’ weg was.
Diersas vertrok naar de splitsing al sleeënd … .